Glawogger is geboeid door de mechanismen die in werking treden bij fysieke arbeid op grote schaal en het feit dat dit zelden gevat wordt op het witte doek. Hard werken wordt in film slechts getoond ter bevestiging van twijfelachtige sociale en economische systemen. Het lijkt alsof zware arbeid liefst verborgen wordt. Om ons terug te confronteren met de lichamelijke realiteit van arbeid filmde hij overal ter wereld vanuit verschillende perspectieven kolenmijnen, slachthuizen en fabrieksloodsen waar menselijke werkkrachten de repetitieve handelingen uitvoeren die in de gemiddelde film geen plaats krijgen. Is zware handenarbeid aan het verdwijnen of is het gewoon onzichtbaar geworden? Waar kunnen we dat nog vinden in de 21ste eeuw? Op de stuwende soundtrack van John Zorn portretteert Michael Glawogger de harde wereld van de industrialisatie en de arbeiders die haar bevolken. In 5 portretten, gesitueerd in Oekraïne, Indonesië, Nigeria, Pakistan en China, maakt Glawogger zwaar labeur zichtbaar.
