Belg. documentaire die het schrikbewind van Leopold II in de "Kongo Vrijstaat" blootlegt. Zwaar gecontesteerd (oa door Louis Michel, ex-minister van Buitenlandse Zaken), maar door geschiedschrijvers verdedigd als historisch correct. De film opent met een foto van een zwart kind dat onbewogen in de lens kijkt. Het is een oude foto, zwart-wit met rafelige randen. Dan valt het oog op een afschuwwekkend detail: het kind mist zijn rechterhand. Er volgen nog meer foto’s van zwarte kinderen die een hand missen of een voet. De kinderen zijn verminkt tijdens het schrikbewind dat koning Leopold II voerde in het door België gekoloniseerde Kongo. Nog steeds groeien generaties Belgen op met het beeld van Leopold II als weldoener en de Kongolezen als een ondankbaar volk. De Britse filmmaker Peter Bate ontdekt een belangrijk hiaat in de standaard geschiedschrijving. Ruim een jaar lang verdiept Bate zich in archieven, praat hij met talloze experts en trekt hij met zijn filmploeg de binnenlanden van Kongo in. Hij verzamelt meer dan voldoende bewijsmateriaal om Leopold II in zijn film postuum voor de rechtbank te dagen. Met ‘Blanke koning, zwarte dood’ doet hij het traditionele beeld van Leopold II als ‘de trots van België’ voorgoed teniet.
