Het leven is niet eerlijk voor François Berthier: een hond blaft de hele nacht en houdt hem uit zijn slaap, de koffiemachine ontploft voor zijn neus, het regent, zijn chef vernedert hem en dreigt hem met ontslag,... En dat is nog niets want nu wil zijn vrouw ook nog van hem scheiden... En plots, van de ene op de andere dag, wordt als in een mirakel al wat zwart was plots wit: de hond jankt niet meer, de koffie is heerlijk, de bureauchef excuseert zich,... Wat is er gebeurd? Waarom is iedereen plots vriendelijk en aangenaam geworden?
