Mensen weten niet dat er ook Afrikaanse ritmes zitten in Beethoven. Deze ongebruikelijke uitspraak komt uit de mond van een van de leden van het Orchestre Symphonique Kimanguiste, een amateurorkest in Kinshasa, de hoofdstad van Congo. Aan de vooravond van een groot openluchtconcert worden leden van het orkest en het bijbehorende koor gevolgd. Ze vertellen over hun liefde voor 'serieuze' muziek, hun worsteling met het harde bestaan in Congo, stroomstoringen, misdaad, woningproblemen en een leven zonder geld. Er zijn anekdotes over de instrumenten, die tijdens de plunderingen allemaal verdwenen en nu door de muzikanten zelf worden gemaakt. Zo vonden ze het ideale metaal voor een bel (in D) in de velg van een minibus. Behalve interviews zijn er beelden van de repetities, de bouw van een contrabas uit dikke stukken hout, en het dagelijks leven van verschillende muzikanten, die zich zonder uitzondering multigetalenteerd en, gedwongen door de omstandigheden, uiterst inventief tonen. Tussen de regels door wordt ook de geschiedenis van de jonge onafhankelijke staat verteld, en duidelijk gemaakt hoe wankel deze op haar benen staat. Hoogtepunt is uiteraard het grote openluchtconcert, waar onder andere het overdonderende O Fortuna uit de Carmina Burana op het programma staat.
