La sueur des palmiers (letterlijk: het zweet van de palmen) is een kleurrijke metafoor van de veranderende normen en waarden op het Egyptische platteland, die in gang werden gezet door de grote migratie van arme bewoners naar de rijke Arabische oliestaten aan de Perzische golf. Vanuit het dorre woestijnlandschap trekt een bizarre karavaan naar een klein oasedorp in Boven-Egypte, waar palmbomen schaduw bieden tegen de brandende zon. De leider van de karavaan praat tegen de dorpsbewoners over verre landen vol schatten en belooft gouden bergen als ze met hem meegaan.
