Na de ultieme atoomkrachtmeting ligt de aarde in puin. Enkele overlevenden hebben onderdak gevonden in de kelders van een museum van de grootstad. Daarbij bevindt zich een geleerde, die in grote gewetensnood verkeert, daar hij weet dat de militairen van zijn bevindingen misbruik hebben gemaakt. In brieven aan zijn vermiste zoon tracht hij met zichzelf in het reine te komen. Hij trekt zich het lot aan van enkele weeskinderen, die ook in de kelder verzeild zijn geraakt. In hun sombere en hallucinante schuilplaats vieren ze hun laatste kerstfeest. De dag nadien sterft de geleerde. De kinderen trekken veiligheidspakken aan en trekken de wereld in. Deze film kreeg de Grote Prijs van de internationale Filmkritiek op het Festival van Mannheim 1986.
