Het soms tragische lot van straatkinderen in Brazilië is wereldwijd bekend. Nochtans is de Braziliaanse grondwet één van de betere ter wereld wat kinderen betreft. De wet zegt: "Het is de hoogste plicht van familie, maatschappij en staat om kinderen en jongeren het recht op leven, gezondheid, voeding, ontspanning, beroepsopleiding, waarden en respect te garanderen en ze te behoeden voor elke vorm van verwaarlozing, discriminatie, uitbuiting, wreedheid en onderdrukking." Dit is de theorie, de realiteit ziet er helaas veel minder fraai uit. Een onderzoekscommissie kwam tot de conclusie dat er in een periode van 4 jaar 16.000 straatkinderen werden vermoord. In realiteit zou het cijfer zelfs dubbel zo hoog zijn. Gewetenloze 'handelaars' en eigenaars van shopping centra zetten doodseskaders aan het werk om hun mooie en chique winkelstraten te ëzuiverení van straatkinderen. Zelfs de politie doet hieraan mee, niettegenstaande enkele recente veroordelingen van kindermoordenaars die bij de politie werken. De situatie is het ergst in de megasteden Sao Paulo en Rio de Janeiro maar ook elders in Brazilië komen helaas deze wantoestanden al te vaak voor. In deze 42 min. lange documentaire onderzoekt Gordian Troeller de levensomstandigheden van (vooral) kinderen in het Noord-Oosten van Brazilië (Pernambuco, Recife), de lamentabele situatie in de favelas, werkende, bedelende en stelende straatkinderen, zich prostituerende meisjes. In de wijken wordt de bewustwording over het aanpakken van de ellende steeds groter, de mensen beginnen zich te organiseren. Burgercomitees slagen erin via zelforganisatie en gerechtelijke weg allerlei nieuwe initiatieven van de grond te krijgen. Met resultaat!
