In Iraans Koerdistan, vlakbij de grens met Irak, proberen vijf kinderen zonder ouders te overleven. De oudste broer lijdt aan een zware ziekte. De geneesmiddelen zijn duur en volgens de dokter is er snel een operatie nodig wil hij kunnen overleven. Ondanks de inspanningen van de jongere broer, die de ene job na de andere afhaspelt, geraken ze niet aan het nodige geld om de operatie te betalen. Hij besluit zich daarom aan te sluiten bij een groep smokkelaars, in de hoop voldoende geld bij mekaar te krijgen. Deze aangrijpende prent schetst en realistisch beeld van één bepaalde streek in Iran, nabij de Iraakse grens. Een confrontatie met een harde realiteit. ‘A time for drunken horses’ focust op het concrete. Geen verborgen boodschappen, maar een duidelijke situatieschets die voor zichzelf spreekt. Geen politiek pamflet, maar een eerbetoon. Door het leven van de Iraanse Koerden zo af te schilderen, getuigt Ghobadi respect voor hun overlevingskracht, voor hun manier van leven. Alleen al de bewering dat de film de eerste film is over Iraans Koerdistan is die gedraaid werd door een filmmaker uit de streek in het plaatselijke dialect, is al een vorm van politiek sociaal statement. Caméra d' Or voor het Beste Debuut in Cannes, 2000
