De beeldenstorm die we bij dramatische gebeurtenissen in Afrika op televisie voorgeschoteld krijgen blijken nog al eens eerder verhullend dan verhelderend bij de kijker achter te blijven. In enkele minuten worden we via de verslaggever geconfronteerd met dikwijls schokkende beelden waarbij we nauwelijks de nodige informatie krijgen over het waarom en de achtergrond van de feiten. We krijgen al zo weinig informatie over het continent en de horrorbeelden bevestigen maar al teveel ons scheefgetrokken beeld van Afrika. De documentaire gaat na hoe ons beeld van Afrika gevormd wordt door de media. Er wordt nagegaan hoe belangrijk achtergrondinformatie is om nieuwsberichten te begrijpen. Door gebrek aan die informatie bekijkt de westerse kijker Afrikaanse dramatische gebeurtenissen en de lijdende bevolking meer en meer als iets abstract. De journalist wil vooral beelden doorsturen, maar door de complexe Afrikaanse situatie, wordt ëde Afrikaaní vaak verkeerd geportretteerd. ëJe moet er leven om het te begrijpení, wordt nog al eens door Afrikakenners geopperd. Aan de hand van enkele voorbeelden uit het recente verleden (Rwanda, Liberia) wordt aangetoond dat beelden op zich een dramatische situatie niet altijd juist inschatten. We krijgen als kijker dikwijls te weinig informatie over de oorzaken van de crisissen en conflicten. Journalisten zelf hebben er soms weinig zicht op omdat ze onvoorbereid een complexe situatie moeten rapporteren. Bovendien wordt voor commentaar en achtergrondinformatie nauwelijks beroep gedaan op Afrikaanse getuigen of specialisten.
