Het verhaal begint op een zomeravond, ergens op een boerderij in Zuid-Frankrijk, in een schuur. De kinderen spelen, een vrouw zwoegt op het land. Een moeilijk te begrijpen gezinssituatie, waarin de verschillende rollen - vader, minnaar, baas, arbeiders, moeder, kinderen - vermengd worden. Tot aan de aankomst van een rode vrachtwagen schijnt de vader niet te bestaan, niemand lijkt hem te missen. Maar zijn aanwezigheid verandert alles. In deze chaos staat de moeder centraal. "Met 'Y aura-t-il de la neige à Noël?' maakt Sandrine Veysset een opmerkelijk debuut. Opmerkelijk, omdat de verhaallijn een alibi lijkt om haar camera op een documentair ogend standpunt te plaatsen. Voor de lens tracht ze het landelijk leven op een natuurgetrouwe manier in beeld te brengen. Bucolische taferelen werden gemeden, net zoals de geïdealiseerde landschapjes die men op postkaarten kan terugvinden." (Ludo Wijnen in De Morgen) "Y aura-t-il de la neige à Noël?" is het sprankelende regiedebuut van Sandrine Veysset. Niet sprankelend om zijn stijl, maar wel om zijn levensoptimistische inhoud. In een landelijk milieu stelt Veysset een moeder met haar 7 kinderen tegenover de autoritaire vaderfiguur. Deze heeft zijn echte familie op een boogscheut van zijn eigen boerderij zitten en hij behandelt zijn maîtresse en haar/zijn kinderen bijna als slaven.
